Сябру...
Ён адвядзе рукою роспач.
Палашчыць позiркам сваiм,
Маёй душы так файна з iм.
Надзейнае плячо падставiць,
Як жыць, як быць, ён мне параiць.
Адчую подых ветру звонку,
Перагарну жыцця старонку.
Складана усё пачаць з нуля,
Адчуць празрыстасць крышталя
Нам неабходна, мой каханы,
Адзiны, Богам мне адданы!
Свидетельство о публикации №123062205752