Тольки у памяци. бел
Кветкі любыя - знакі Радзімы
Паўтарыць бы юнацтва дзянькі,
Ды з бацькаммі пабыць хоць гадзіну.
Басанож пагуляць па расе,
Сярод лугу па цёплай сцяжынцы
І адчуць у Душы па крысе
Зноў яднанне з далёкім дзяцінствам.
Талачыншчына выйшла з вайны
Зруйнаванай ушчэнт і знямоглай,
Назва вёскі была Разаны,
Ды дзяцей у той час было многа.
Цяжка, кепска жылі без мужчын,
Хто вярнуўся - бязрукі, бязногі
І лягло ўсё на плечы жанчын
Ды дзяцей, хоць малой дапамогі.
Не хапала адзення, жылля,
Дапамогі не мелі у свеце.
Каб квітнела Айчына-Зямля
Працавалі дарослыя, дзеці
Дваццаць год няма хаты маёй.
Толькі ў памяці назва ад вёскі,
Тут, на могілках стрэнеш сваё
І ачысцяць Душу жалю слёзкі.
Час ад часу прыходзім сюды
Маладым не патрэбнай дарогай,
Ды вяртаемся у гарады,
Без прытулку, пакуль што другога.
Свидетельство о публикации №123062001147
Лилиана Семёнова 01.01.2024 10:01 Заявить о нарушении
Зновым годам, жадаю здароўя моцнага, добрых шчырых людзей навокал!
HTTPS://STIHI.RU/2020/09/09/7255
Будзем спадзявацца на лепшае! З павагай!
Николай Сергеевич 01 01.01.2024 10:20 Заявить о нарушении