Шчасця лiвень

Што ж ты?
Дзе ж, ты, мой шчастлівень?!


Вось і нам, які ўжо дзень,
неба месяцам блакітным
і патэльняй цень,
кучаравых аблокаў

шмат
па небе плыве –
спакушае
што

вось - вось
і на Негев сыдзе нам
разам,

хоп,

з паўднёвым ветрам,
ну, хоць пару міліметраў,
хай не дожджыку –
туманаў…

І-і-і!


Слізгануўшы праз Стамбул,
шчасце зноў адлятае
у далёкія краю…
У тыя,

адкуль і я…

Увечары,

напіўшыся,

хоць чаю,
тэлевізію ўключаю…

Вось ён!
Вось ён!!!
Адказваць –
лупіць, шпарыць!
Як ідзе!!!

Прыгледзецца – не, не той.
Гэта ўжо, які там год
у люстэрках Таркоўскага
навальніцам
нясе…

Нібы б, як вярблюд

у паліто, і…

Геніяльна, ды не тое!!!


Рецензии
шчастлівень, патэльняй,тэлевізію,шпарыць...

Татьяна Королёва-Манько   22.07.2023 21:01     Заявить о нарушении
Я вообще люблю неологизмы...
Благодарю Вас!

Ицхак Скородинский   24.07.2023 21:46   Заявить о нарушении