Слушая Янку Брыля

Ну, што пісаць, калі гармоня
А во тут есця у мяне!
Яна усё й раскажа, можа,
І пра каханне, ій пра бэз.

Ці што яшчэ ў мяне нягожа.
Ну, я й фатограф быццам ексь.
І як стрыльну ў дзяўчыну гоздзік,
Ой! Колькі радасці і нег!..

А шчэ й я рысаваў бы добра.
Ды таньчыў с Танькамы усэ.
От гэта творчыства – свавольства!
Бо й Янка Брыль во так дае.

Пісаў жа проста некы вёсны.
Ну, з вершаў пачынаў усэ ж.
Ды Крапіва гавора: што вы?!
Давай уж лучшэ шо шарэй.

Ну, от жэ е шаблон – ганей!

...але вось бэз усё ж ткі бэз?


Рецензии