След Вiзантыi
Уплыў асіміляцыі вялік.
Гоцка-нямецкі крэн быў абазначан,
Удзел варагаў – не прывідны блік.
Дакладным быў прыём для духавенства:
Зацерці памяць аб «паганскіх» днях.
Кансерватызм царквы вёў да шаленства:
«Нячыстыя... які ганебны шлях!»
Забыць сваё прыроднае багацце?
Адмовіцца ад прашчураў сівых?
У новай веры мы пазнаем шчасце?
Зусім забыцца аб багах сваіх?
Мы дзе-нідзе аб гэтым ўспамінаем,
Забыць дзядоў нам Веды не даюць.
Калі часамі родных памінаем,
Звычаі старыны зноў ажывуць.
След Візантыі... значны ды вялікі,
Адзіны Бог... я ведаю сама.
Святых апосталаў цяпер без ліка.
Язычніцтва?! Яго даўно няма...
Свидетельство о публикации №123050401657
Адмовіцца ад прашчураў сівых?
У новай веры мы пазнаем шчасце?
Зусім забыцца аб багах сваіх?", - присоединяюсь к
Вашему возмущению и негодованию, Татьяна!
Следы Византии на праведной вере.
Ответа не слышим. Призывы ж кругом...
Но мы без чужого стандарта на ВЕРУ,
Уж как-то прожили...Ещё поживём!!!
Так я поняла Ваши строки, Татьяна,
и так выразила своё мнение. Спасибо за религиозную философию!
Тепла в душе и счастья за родину и ВЕРУ!
С уважением.
Вероника Луговая-Иванова 04.05.2023 20:41 Заявить о нарушении
Мы себя не на помойке нашли.
Нечего преклоняться перед Западом, он далеко не всегда прав.
Самый лучший вариант - сохранять свою самобытность, хотя это кажется и устарело ныне, а жаль...
С благодарностью и теплом!
Татьяна Цыркунова 05.05.2023 12:04 Заявить о нарушении