Чалавечыя лёсы
Ладавала мацi сыну вышыванку.
Ложачы сцяжкамi узор адмысловы
На яго шаптала вось такiя словы:
« Я сплятаю колеры белы ды зялёны
Да iх дабаўляю чорны i чырвоны.
І кожная нiтка - лёс чалавечы
Было так спрадвеку i будзе адвечна».
Але тут пачуўся голас чыйсцi цiхi:
«Не клiкай матуля ты на сына лiха.
Скончыш сваю працу паглядзi угору
Там высока ў небе ткуць анёлы ўзоры.
Золата і срэбра – колераў так многа,
Што не пералiчыш, бо яны ад Бога.
І кожная нiтка - лёс чалавечы
Было так спрадвеку i будзе адвечна».
Свидетельство о публикации №123042204974
Галина Харитоненко Анкута 10.07.2024 23:12 Заявить о нарушении
Надежда Чмара 11.07.2024 13:42 Заявить о нарушении