Не паспела пацягнуцца за анучай

Хлопцы выйшлi з ау;тобуса. Райнic пакуль не дакурыу;, не правёу; ix у; памяшканне, паказау; свае працоу;нае месца, у якiм было у;жо прыбрана ... Толькi на вакне стаяля шклянка з вадой.  Хельга церла пол , у калiдоры. Бо часам не хацела заставацца з Райнiсам сам на сам. 
Мабыць i радая будзе, можна крыху яны  адцягнуць увагу ад яе. А Райнiс у;жо вёу;  наперадзе группу працавiтых , з такiм тварам , што сам будзе класцi падлогу... Хельга убачыла некалькi мужчын сярэдняга узросту i раптам погляд спынiуся на  Алесе Глебчыке, яна нават аслупянела гледзечы на яго, не тое  каб у таго быу настрой, але яна зауважыла гэтыя блакiтныя, летуценныя вочы. I як паспела, толькi адхiнулася каб узяць прамачыць анучу... Райнiс не як дзiуна паглядзеу; на яе, i спытау; што гэта з ёй.  Калi б Хельга была больш задзiрыстай яна б адказала,  але яна сказала што зараз ёй трэба пайсцi
крыху абцярэцца бо адзенне забруднiлася...