Целяханы. Частка трыццаць трэцяя
Над лясным абшарам.
Разумею шэпты дрэў –
Плачуць аб ахвярах!
Грэчышча... На полі тым
Ох, ахвяр нямала.
Лес з убранствам залатым –
Сведак іх фінала.
Уваскрэслым бачу жах:
Дзеткі ды кабеты...
Нелюдзі страляюць: «Бах!»
Знішчаць радасць света.
Колькі б часу не прайшло,
Не забыць расправу.
Нёс фашызм нам гора, зло...
Па якому праву?!
Залаты ляжыць пясок,
А ў пясочку – ямы...
Візгат, тонкі галасок,
Ад крыві ёсць плямы.
Карнікі, фашыстаў зброд,
Хто надаў вам права?
Знішчыць зброяю народ –
Крывапійцаў з'ява.
Крывасмокі-дзяцюкі,
Злыя іншаземцы.
Кулямётамі з рукі
Лютавалі немцы.
Загараўся небасхіл,
Сонейка – на захад...
Плач з закопаных магіл...
Грэчышча... Ты – плаха...
Свидетельство о публикации №123040101977
Геннадий Трутько 02.04.2023 23:23 Заявить о нарушении
Проводятся траурные мероприятия на месте расстрела земляков. Выпускники школы посещают это скорбное место.
Да и многие неравнодушные люди часто посещают захоронение невинных жертв фашизма.
Спасибо за рецензию, Геннадий!
С поклоном и теплом!
Татьяна Цыркунова 03.04.2023 14:35 Заявить о нарушении