Канал наш адраджалі,
Ён за вайну змялеў.
Сціскала сэрца жалем –
Паранены быў леў.
Знайшлі майстроў удалых,
Канал зноў працаваў.
Плыты па ім у далі –
Даходы здабываў.
Не адступіць ад веры –
Ёсць продкаў запавет.
Здзяйсняліся намеры,
З мінулага прывет.
Дарункам для дарослых –
Прыгожая царква.
На месцы, што ўзнёсла,
Для вернікаў – канва.
Гарэлі не аднойчы
І хаткі, і царква...
Пажар зіяе ў ночы,
Згарэлая трава.
Не домабудавання,
А дойлідства ўзор.
Струкоўскага заданне,
Яго благі падбор.
Сапраўдны пастыр, шчыры,
Струкоўскі Іаан.
Прыхільнік Божай ліры...
Святар быў без заган.
Прыгожы, стройны, помню...
Ў царкве з бабуляй я.
Як вечнай веры помнік,
Славутая сям'я.
Целяханы. Частка дваццаць шостая
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2023
Свидетельство о публикации №123033002172
Свидетельство о публикации №123033002172
Рецензии