Целяханы. Частка пятая

Ажаніцца хто хоча –
Будзе выбар бацькоў.
Толькі дурань рагоча,
А разумны гатоў!

Бо бацькі маюць вопыт,
Доўга знаюць людзей.
Добры род – будзе попыт,
Шмат вясельных падзей.

Шапка сівая трэба,
Боты, ў іх малады.
Для вяселля патрэба
Ў старыя гады.

Маладая ў блузцы,
На ёй кветкі гараць.
Крой спадніцы не вузкі,
Стужак шоўкавых раць.

Быў фартух да спадніцы,
Белы, аж зіхацеў.
Люд вясельны дзівіцца,
Як анёл прыляцеў.

Фартух мае карункі,
Альбо з атласу ён.
Матчыны падарункі –
Медзяны медальён,

Завушніцы, вяночак.
Вэлен падае ўніз.
Боцік... тонкі шнурочак,
Гэта бацькі сюрпрыз.

На замову абутак,
Ў ім высокі абцас.
Бо вяселле – не смутак,
Бліск вачэй не загас.


Рецензии
Добры день!
Цудоуна пра Целяханы!
Спадабалася вельмі!
Ирына💞

Ирина Борис   21.03.2023 10:26     Заявить о нарушении
Шчыра дзякую, Ірына! Гэта толькі маленькая частка паэмы...
З ўдзячнасцю за водгук!

Татьяна Цыркунова   21.03.2023 11:25   Заявить о нарушении