Калі дрымота расплятае сеці
І поўня робка зазірае ў вакно,
Прыходзіць лепшы час на свеце,
Якога ты чакаў даўно.
Маўчанне топіць у сабе гукі,
Ад лямпы пляма на стале,
Аловак сам бяжыць у рукі,
Каб казку расказаць табе.
І вось ужо героі казкі гучна
Вядуць заўзята, шчыра дыялог,
А ты натуеш сказы роўна,
Пакуль вакол пануе змрок.
Калi дрымота расплятае сецi
© Copyright: Ивета Витко, 2023
Свидетельство о публикации №123031800986
Свидетельство о публикации №123031800986
Рецензии