Размова з суседам праз акно
“За сцяной тут калісьці бабуля жыла.
З некім гучна яна размаўляла…”
Наплылі успаміны, сляза наплыла,
І раптоўна душа закрычала.
Закрычала ад болю, што мамы няма,
І няма ўжо таго тэлефона…
А за вокнамі ціхая легла зіма,
І лютуе бязгучна карона…
Нехта ж помніць яшчэ голас мамы жывой…
І за гэта я ўдзячны суседу.
“Размаўляла тады мая мама са мной
І вяла пра былое бяседу…”
Успамін той ажыў, і сляза наплыла,
Бы уголас душа закрычала,
Што нядаўна яшчэ тут матуля жыла
І са мною штодня размаўляла…
21. 01. – 09. 03. 2023 г.
Размова з суседам праз акно
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2023
Свидетельство о публикации №123030901691
Свидетельство о публикации №123030901691
Рецензии