Прыходзіць у госці жаночае свята,
Капелямі з даху стучыцца ў хату.
І промнямі сонца, красой першацвету,
Да шчырай любоўю жанчыны сагрэты.
Віншуе іх любы, віншуюць і дзеці,
Пяшчотных і лепшых ва ўсім белым свеце.
Жадаюць здароўя, і шчасця, і згоды,
І яснай, без хмарак, у доме пагоды.
Кахання жанчыны нішто не загубіць,
Яна ўсіх сагрэе, да сэрца прытуліць.
Заботай адарыць не толькі ў свята –
Жанчына, як ніва, на шчодрасць багата.
Восьмае сакавика
© Copyright: Галина Смок, 2023
Свидетельство о публикации №123030608223
Свидетельство о публикации №123030608223
Рецензии