цi адгадаем
болем душы
астывае
пад хмурнае былле
маладымі не будзем нажаль
запал спальваючы
бяссільна…
Толькi щчыра
і люта
і ў верх
як скрозь сон раскрываючы вочы
апраметную ўбачым
цi бег
аблачын
ўцякаючых з ночы…
Дзе ты шчасце мінулае?
Дзе ?
Незваротнае
вечнае
дзіўнае?
Адгадаем ці зноў ў сабе
ўсё што здарылася
па вясне
як жаданае i
немагчымае?
Свидетельство о публикации №123030400937