Ежи Жулавский. Тень. 33
Upadam ciagle — i znowu sie wznosze,
i tak mi straszna ta krzyzowa droga,
iz zapominam ze wiedzie do Boga —
i konca blagam, i spoczynku prosze.
Upadam ciagle i tarzam sie w pyle,
i wstaje znowu, pyl otrzasam z czola;
a krzyz mie cisnie, a Bog naprzod wola — —
wiec ide naprzod, choc gne sie i chyle.
Jerzy Zulawski
Cien, Poezje tom II
XXXIII.
Падаю снова и вновь поднимаюсь
трудной настолько крестовой дорогой,
что забываю— ведущею к Богу:
края молю беспощадной и каюсь.
Прахом ступаю. Иду, запорошен:
в прахе мой отдых— недолгий, но милый;
Бог подгоняет, а крест не по силам,
но я ступаю, согбённый под ношей.
перевод с польского Терджимана Кырымлы
Свидетельство о публикации №123022502262