Ежи Жулавский. Тень. 28
O, matko moja! wszak ty mi przebaczysz,
zem sie tak mlodo zerwal od twych kolan? —
Choc w czarze zycia mego kipial haszysz,
kazdy kes chleba lzami byl mi polan...
Obieglszy ziemie, marnotrawne dziecie,
z lachmanem zycia staje przed twa chatka:
szczescia-m nie zaznal na szerokim swiecie,
odkad od kolan twych odbieglem, matko!
Jerzy Zulawski
Cien, Poezje tom II
XXVIII.
О, матушка! Простишь меня, быть может,
за то, что в ранней юности сбежал я,
и хоть парила та дурманом шалым,
хлеб с маслом полила слезой тревожной.
Не знавший счастья возвратился к сроку
я, белый свет напрасно обошедший
в лохмотьях жизни сирый, безутешный,
с колен твоих сбежавший блудный отрок!
перевод с польского Терджимана Кырымлы
Свидетельство о публикации №123022303624