Земля
Мудрагелістай здавён,
Ляжыць зямля перад вачыма,
Калі красуе жыта,лён.
Старадаўнія звычаем
Асвятляюць зоркі шлях,
Успрымаю без адчаю
У небе зоркі, родны дах.
Што сустрэнецца - лічыся,
Ды адказу не пытай.
Ад зямлі я навучыўся,
Ведаць родны, любы край.
Дзе даліна, дзе узвышша,
Дзе жыццё, а дзе сам век.
Я цалую неба цішу,
Як ранейшы чалавек.
Набываю лёсу рэшткі
Працаю ўдзень, уначы.
На зямлі нібыта грэшнік,
Калі трэба берагчы.
Свидетельство о публикации №123022106009
Татьяна Штепа 22.02.2023 09:42 Заявить о нарушении
Благословен твой малый путь,
Пришелец слова неизвестный.
Буду рад общению.
Максим Троянович 22.02.2023 10:35 Заявить о нарушении