вечар шчасця
не пралітЫм дажджом
цяпло
нястомлена
и сыра
сыходзiць дзень
у вечны сон
як не
растрачаная сiла
i раптам
водгукам жывым
у плынi хмар
на небасхiле
прамень вярнуўшэйся
любвi
блiсне у бронзавым
адлiве
i мы з табою
на вятру
пяшчотай прагнушчых
далоняў
расчынiм неба
вышыню
ў якой
шчасліва зноў
патонем
Свидетельство о публикации №123021200756