зiма пагражае

Над лесам шэры сумны крой
сырога неба
у нiзкiх хмарах
не вабiць гэткая  юдоль
у даўно не сціраных
абшарах
брыдзе бяздольна
наўздагад
зiма
па волi злога ветру
з вясной прадбачачы разлад
як непазбежнаю прыкмету
i мімаходам
незнарок
з апошніх сіл ужо няверных
нам пагражае
па раннЮ
старого снегу
чысцiню
адлiгай змыць
з вышынь нятленных


Рецензии