Ці ж я адзін, як белы снег,
Іскрыцца сонца маладосці,
Ёсць у ва мне адзін агрэх -
Незадаволены я штосці.
Я не адзін сярод людзей,
Што кожнай раніцы са мною,
У гэтым лапінка надзей
І касавіца маіх мрояў.
Шукаю выкапні вакол,
Каханне боскае шукаю,
Ды забіваю першы кол
У тое, што штодня ствараю.
Але я выкаваць бярусь,
Што шчз не падаецца сёння.
Са мною Маці Беларусь
І Бацька – новых спраў бяздонне.
Я не один
© Copyright: Максим Троянович, 2023
Свидетельство о публикации №123020903732
Свидетельство о публикации №123020903732
Рецензии
