З дзвярэй Эдэма анёл светлы
Схіліўшы голаў пекна ззяў,
А дэман, змрочны і нягеглы,
Над апраметнай усё кружляў.
Дух выракання, дух сумневу
На духа чыстасці сягаў
І пёкай яснага спадзеву
Бы веды знекуль адкрываў.
"Даруй, - ён мувіў, - цябе згледзеў,
І ты не проста мне тут ззяў:
Не ўсё я ў небе смерццю змеціў,
Не ўсё я ў свеце адхіляў".
(1799~1837)
А. С. Пушкин. Ангел
© Copyright: Виктор Шатило, 2023
Свидетельство о публикации №123020503829
Свидетельство о публикации №123020503829
Рецензии