А. Вознесенский. Ауры не гараць...

Виктор Шатило
Ауры не гараць...
Мы ўсе схрыплі,
як у птушыным грыпе,
гараць архівы
духоўных хіпі.
Як фетыш свеціцца
сярод маўра
загібелай буфетчыцы
ціхая аура.
Палаючыя сцюжы
і крыкі "Шпарчэй!"
Лятаюць душы
рэчаў ямчэй.
Я бачу і тое.
Заткніцеся, гаўкары.
Ад маіх фота
засталася аура.
Столі рушацца.
Пекла. Перамат.
Згараюць рукапісы,
ауры не гараць.
Не зблучваюцца
мазгі рабят.
Гараць кампутары.
Ауры не гараць.
Змыюць дакаранне
брандмауры.
Цябе заву:
"Аура, ау!"
Караван-сараем.
Басаеў, мура.
Мы ўсе згараем.
Аура - Ура!



(1933~2010)


© Copyright: Виктор Шатило, 2023
Свидетельство о публикации №123020503352
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Виктор Шатило
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Виктор Шатило