У нас свае Майданкі і Хатыні,
У нас свае заступнікі жыцця:
Гісторыя, культура і святыні,
І герб, і мова, і Айчыны сцяг.
Не трэба нам чужога свата, брата --
Мы здольны самі край свой ратаваць:
Дзяцей сваіх з Еўропай новай сватаць,
Утульны дом для ўнукаў будаваць.
Мы знойдзем час для мовы і для песні --
Увесь Сусвет пачуе: мы -- народ.
Мы тыя, хто нашчадкаў гонар неслі,
Аберагалі памяць з году ў год.
Чужой зямлі не трэба нам і пядзі,
Нам хопіць той, што надзяліў нас Бог.
Мы на сваёй зямлі жыццё наладзім
І выберам патрэбную з дарог.
Бо мы нашчадкі тых,
Хто не скарыўся,
Хто родны край ад войнаў ратаваў.
Ліцвіны мы...
І гэтым ганарымся --
На нас не ўбачыш рабскага таўра.
16.01.2019.
Лiцвiны мы
© Copyright: Валерий Познякевич, 2023
Свидетельство о публикации №123012509322
Свидетельство о публикации №123012509322
Рецензии