Мне сягоння, як і Вам
Не хапае волі.
Скраў яе маскаль Іван
Для расейскай долі.
Ён ад Кіеўскай Русі
Пераняў парадкі.
І цяпер дыктуе ўсім,
Як пячы аладкі.
Воля там, дзе Полацк, Пінск
І крыжы святыя.
Тут князі не зналі ціск
Конніцы Батыя.
Русы колер валасоў
Для славян стаў Руссю.
Край нявест і край паслоў
Нёс на крыллях бусел.
Глебай дыхала вясна --
Русь жыла Святая.
Той маскаль і знаць не знаў,
Што такое талер.
Навучыў Івана хан
Скрасці ад славянаў
Слова Русь і слова Храм,
Што іх бласлаўляла.
Так памкнуліся ў наш край
Невукі і здрайцы.
Вынішчалі мову, рай,
Сымбаль вечнай працы.
Руйнавалі гарады,
Што мы звалі Руссю.
Нарабілі шмат бяды --
Пачарнеў наш бусел.
І цяпер за назву Русь
Зноў ідуць змаганні.
Украіну, Беларусь
Хочуць апаганіць.
Утапіць славянскі род
У вайне іржавай.
Не маўчы! Паўстань, народ!
Стань ізноў дзяржавай.
19.01.2021.
Скрадзеная Русь
© Copyright: Валерий Познякевич, 2023
Свидетельство о публикации №123012509217
Свидетельство о публикации №123012509217
Рецензии