Адпусці мяне ў вырай,
Дарагая Айчына.
Вельмі ж хочацца лётаць,
Бачыць веры крыжы.
Я Айчыне -- не вырак.
Я любіў яе шчыра.
Я спяваў яе ноты
І з Айчынаю жыў.
Адпусці мяне ў вырай! --
Там сагрэецца сэрца.
А трывожныя думкі
Раздзімаюць вятры.
Адпусці мяне ў вырай,
Дзе надзея ліецца
І вяртае пачуцці
Родны сэрцу матыў.
Адпусці мяне ў вырай,
Узараная глеба.
Дзе палі, нібы моры:
Веліч рэк і азёр...
Адпусці мяне ў вырай! --
Бо сягоння так трэба.
Я хачу ўбачыць горы
Вечна ўдумлівых зор.
25.01.2020.
Адпусцi мяне у вырай
© Copyright: Валерий Познякевич, 2023
Свидетельство о публикации №123012509055
Свидетельство о публикации №123012509055
Рецензии