Клiч, не клiч
А...
А смерці,
амаль,
не баюся,
бо я зразумеў,
не ў сабе я,
а калі памру...
Ну і хай.
Ужо ні аб чым не шкадую,
не плачу…
Так, трошачкі,
трошачкі
злуюся...
Жыццё апынулася
даўжэйшы
лёсу…
Так памру!!!
Ну і хай.
І смерць, ні, не клічу,
стараюся
...запесціць
мальковы свой
сум.
Так час мой праходзіць хутчэй, і-і-і...
Напэўна, памру.
Ну і хай!!!
Свидетельство о публикации №123012304632