У самотным адчаі
Прачынаюся я.
Ты мяне прывячаеш
На ўскраёчку быцця,
Прапануеш лагоду
Цёплых вуснаў сваіх.
А ці ж гэта свабода –
Быць заўсёды ўдваіх?
Заплятаюцца душы
Ў цудадзейны вянок,
Толькі лёгка парушыць
Гэтай казкі выток.
Зноў прысутнасць атруціць
Ціхі бег маіх дзён.
Што абраць мне – пачуцці
Ці самоты палон?
Палон самоты
© Copyright: Наталья Кондрашук, 2023
Свидетельство о публикации №123011607693
Свидетельство о публикации №123011607693
Рецензии
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.