Антон кароткі... Хто такі?
Кулдыш размаляваны.
Смяюцца ўголас зямлякі:
«Які ж расфарбаваны...»
Са скамарохамі хадзіў,
Прыклейваў нос вялікі.
З крыўляннем харавод вадзіў,
Ён кулдыяш з разлікам.
Людзей Антон умеў смяшыць,
Да жартаў ох, ахвочы.
Сабе адзенне мог пашыць,
Што пеставала вочы.
Прыгожым быў убор яго,
А твар мяняўся – маска.
Герой для верша ён майго,
Стварылася быль – казка.
Дасціпнік, добры жартаўнік,
Вясёлы, зухаваты.
Ён блазен, да ўсяго прывык,
Камедыянт зацяты.
Кулдыш, відовішч розных маг,
Ён вастраслоў – парода.
Антон кароткі – не, не благ...
Стараўся для народа.
Антон кулдыш
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2023
Свидетельство о публикации №123011602306
Свидетельство о публикации №123011602306
Рецензии