Вiктар Шацiла. Дзе шугаюць пажары
Дзе лістота, як тло,
Вынікаюць пачвары
Праз туманава шкло...
На Палессі ў багне
Ля бруснічнай зямлі,
То легендаю пахне,
То зямлёй на галлі...
І спархнелыя думкі
Завярэдзяць нутро,
І былыя задумкі
Задзіравяць вядро...
Але хлыне прароцтва.
Абазначыцца ток!
І зямное сіроцтва
Будзе гнаць як паток!
Свидетельство о публикации №122123104804