Жанна Безкорская. Аэродром. Рус. Бел

аэродром пустым стал как перрон...
 
 
Да будет, не написана пером,
о встрече иль разлуке
странной этой,
ночной гудел у ног аэродром,
и счастье, уносилось вслед за ветром,

не знаю, это боль или вина,
разлук иль встреч
придуманных ночами,
два в самолёте маленьких окна,
твоими, осветились мне очами,

и вот уже, любви высокий трон,
казался в небе
вовсе безымянным,
аэродром –
пустым стал
как перрон,
судьбы –
не приземлившейся в тумане.


***

аэрадром пустым стаў як перон...
 
Хай будзе, не напісана пяром,
пра сустрэчу ці расстанне
дзіўнай гэтай,
начны гудзеў ля ног аэрадром,
і шчасце, выносілася ўслед за ветрам,

не ведаю, гэта боль ці віна,
расстанняў ці сустрэч
прыдуманых начамі,
два ў самалёце маленькіх вокна,
тваімі, асвятліліся вачамі,

і вось ужо, кахання высокі трон,
здаваўся ў небе
зусім безназоўным,
аэрадром –
пустым стаў
як перон,
лёсу –
які не прызямліўся ў тумане.

    Перевёл Максим Троянович