М. Ю. Лермонтов. Песня

Виктор Шатило
        |

Не ведаю, у змане быў я,
   Асмеяны табой ці не,
А клянуся, што сам любіў я
   І застаўся ад гэтага след.
Заклікаю цябе ўсім нябесным
   І тым, што не спраўдзіцца зноў,
І шчасцем хаваным і цесным,
   О, даруй мне маю любоў.

        ||

Ты не верыш слову неадукаванаму,
   Толькі з часам гэтыя лісты
Растлумачаць табе каханне
   І тое, што зрынула ты.
І ты ўздыхнеш, можа нават,
   У слязах на ясных вачах
Аб тым, чыя пастава
   Адгукацца не здолее ў слязах.

        |||

І свет не ўбачыць халодны
   Жадання, смутку, мар
Душы маладой, свабоднай,
   З тых пор як не бачыць твой твар.
Але калі б зноў я вярнуўся
   Да дзён ацалелых трывог,
Зноў гэтак пражыць я б імкнуўся
   І кахаць бы іначай не мог.


(1814~1841)


© Copyright: Виктор Шатило, 2022
Свидетельство о публикации №122123005488
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Виктор Шатило
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Виктор Шатило