Игнатий Красницкий. Ларец и Горшок. Басня
Szkatula pelna zlota smiala sie raz z wora;
Tegoz wlasnie zlodzieje do skarbu wieczora
Wkradli sie, zamek zdarli, zawiasy odkuli.
I zeby zlota dostac, szkatu;e popsuli.
Widzac wor, ktory z kasza odpoczywal w oknie,
Ze w kawalki rozbita na podworzu moknie,
Rzek; do niej: jam ocalal, majac tylko kasze.
Nie trzeba sie wynosic z tego, co nie nasze.
Ignacy Krasicki
Ларец и Горшок
Ларец смеялся над Горшком, пока грабитель
казну не предпочёл остывшей каше.
Творец насущного, его хранитель
сохраннее того, кто с виду краше,
лишён будь содержимого, в унынье
по своему-чужому ждёт и стынет.
перевод с польского Терджимана Кырымлы
Свидетельство о публикации №122122800392