Игнатий Красницкий. Ларец и Горшок. Басня

XIV. Szkatu;a ze z;otem, wor z kasza

Szkatula pelna zlota smiala sie raz z wora;
Tegoz wlasnie zlodzieje do skarbu wieczora
Wkradli sie, zamek zdarli, zawiasy odkuli.
I zeby zlota dostac, szkatu;e popsuli.
Widzac wor, ktory z kasza odpoczywal w oknie,
Ze w kawalki rozbita na podworzu moknie,
Rzek; do niej: jam ocalal, majac tylko kasze.
Nie trzeba sie wynosic z tego, co nie nasze.

Ignacy Krasicki


Ларец и Горшок

Ларец смеялся над Горшком, пока грабитель
казну не предпочёл остывшей каше.
Творец насущного, его хранитель
сохраннее того, кто с виду краше,
лишён будь содержимого, в унынье
по своему-чужому ждёт и стынет.

перевод с польского Терджимана Кырымлы


Рецензии