Игнатий Красицкий. Завистник и Жадина. Басня

XVI. Lakomy i Zazdrosny.

Porzuciwszy ojczyzne i zony i dzieci,
Szedl lakomy z zazdrosnym, Jowisz z nimi trzeci.
Gdy konczyli wedrlwke, bozek im powiedzial:
Jestem Jowisz: i zeby kazdy o tem wiedzial,
Proscie, o co chcecie: zadosyc uczynie
Pierwszemu, a drugiemu w dwojnasob przyczynie.
Nie chce byc pierwszym skapy, i stanal jak wryty,
Nie chce mowic zazdrosny rownie nieuzyty.
Nakoniec kiedy przeprzec lakomce nie moze,
Wylup mi jedno oko, rzecze, wielki boze!
Stalo sie. I co mieli zyskac w takiej dobie,
Stracil jedno zazdrosny, a lakomy obie.

Ignacy Krasicki


Завистник и Жадина

Оставив своё, чтоб расстаться с пороком
Завистник и Жадина вышли, и с богом
блуждали в пустыне недолго, пока
Юпитер воззвал к ним, благим дуракам:
Просите, что ищете, дам- надоело
следить вас, убогих, итак, ближе к делу!..
В итоге Завистник в безлюдье кривой,
обоих лишился товарищ второй.

перевод с польского Терджимана Кырымлы


Рецензии