Ах, Каханне маё! Маім сэрцам прырос
Да цябе я далёкай зімою!
І ў спякотныя дні, і ў траскучы мароз,
Аб адной табе, сонейка, мрою!
Хоць не даў Бог сямьі мне з табою стварыць,
Раскідаў нашы годы бы ў блудзе,
Але сэрца маё па юначы гарыць
І да скону майго гарэць будзе!
Дык сустрэнем жа заўтра Святое Раство
Хоць не разам ды з добрым жаданнем,
Каб на нашай зямлі ажыло хараство,
Што завуць неўгасімым каханнем!
Першаму каханню!
© Copyright: Станислав Шастак, 2022
Свидетельство о публикации №122122305251
Свидетельство о публикации №122122305251
Рецензии