Не здраджваў шляху вольнай Беларусі.
Ішоў па ім і ў сцюжу, і ў мароз.
Запальваў каганец надзеі ў скрусе,
Каб ён святло праз цемру часу нёс.
Пакуль жыццё нас кліча да Свабоды,
Датуль у сэрцы жыцьме волі ўздым.
З ёй не загіне веры нашай подых.
Яе не знішчаць ні агонь, ні дым.
Пакуль мы ёсьць -- ніхто не перайначыць
Памкненне верыць і памкненне жыць.
Бо шлях Айчыны нашы справы бачыць,
Ён не дае нам права саграшыць.
Хто крок зрабіў -- са шляху не паверне,
Не здрадзіць песні, што спяваў народ.
Бо кожны з нас Айчыне сэрцам верны,
Якая круціць волі калаўрот.
19.12.2021.
ШЛЯХ
© Copyright: Валерий Познякевич, 2022
Свидетельство о публикации №122122103417
Свидетельство о публикации №122122103417
Рецензии