Я цяпер разумею, чаму не пішу,
Калі дома сяджу безвыходна,
Калі богу і людзям нічым не грашу,
Але жыць без пачуццяў маркотна.
Мне патрэбны дарогі і сонечны дыск,
Што, стаміўшыся, мыецца ў моры,
Дрэвы ў шапцы снягоў,
Палазоў быстры свіст
Ды высокія, чыстыя зоры!
Зоры новых праектаў і новых дарог,
Маладосці жарсцлівыя зоры!
Дзякуй Богу, што мне з'ехаць прэч дапамог,
Бо без руху я вялы і хворы.
Дык жа буду я Бога прасіць дараваць
Мне здароўя на тыя дарогі,
Каб маглі і надалей мяне чараваць
Зоркі- вочы ды стройныя ногі!
Дарогi i вершы
© Copyright: Станислав Шастак, 2022
Свидетельство о публикации №122121706400
Свидетельство о публикации №122121706400
Рецензии