Кюз да келди, жарсыу сала жюрекге...

***

Кюз да келди, жарсыу сала жюрекге,
Жалан терек, жауун - умут юзюлдю.
Жалгъан дуния шагъатды сюймекликге,
Тутуп турады кёлледе кюзгюню.

Бу кюз арты, бере мудах сагъышла
Бояуларын тёгеди, кёре алам.
Кюйген жюрегимден чыгъа алгъышла,
Айтырымы жазады мудах къалам. 

Мен алгъынча ашырмайма аланы –
Турна жыйын къанат къагъып барады. 
Сур ниетли, хатерсиз адамланы
Ниетлери сур кечеден къарады.

Къыйынлыкъны бетин кёрюп, тёзалгъан,
Не игиди! Таукел, жарыкъ да болур.
Алай а жюрегин саулай от  алгъан
Башхады ол - ауур сагъышдан толу.

Жашлай агъарады аны башы да, 
Мудах эм жукъусуз этип къадары.
Алай ауур аны сыр сагъышы да,
Бир кёп болуп ышаннгысыз, алдары.

Анга тырман этген сёзлерим мени
Эсге тюшюп, мен жашырын жиляйма.
Сакъламадынг, аямадынг кесинги,
Тюшюмде сени тансыкълай къарайма. 

Къадар мени къайтып бир бек сынайды,
Суратынгда – мудахдыла кёзлеринг.
Халаллыгъынг жюрегимде жашайды,
Къулагъымда – сени жарыкъ сёзлеринг.

 


Рецензии