Аллах берген къадарыма бойсуна...

***

Аллах берген къадарыма бойсуна,
Жашайма мен, дуниягъа келгенли.
Алай манга жашау этген бош суна,
Кёл ашайды биреу, мени  кёргенде.

Къадар сынап берген жюгюм тюрлюдю:
Бирде – татлы, бирде уа – татран кибик.
Бирде – туман басып, бирде – кюнлюдю,
Бирде – эшин, бирде уа – менден бийик.

Дунияны байлыгъына алданмай, 
Адамлыкъны сакълар ниет этеме,
Кеси къыйынымдан башха ашамай,
Умутума алай бла жетеме.

Насып жашау тилейме адамлагъа,
Дуниягъа ол ниетден къарайма. 
Къыйын кюнде къол узата алагъа,
Жашайма да, тюз адамча, алайма.

Сатхан тенгле да бар, бар алдагъанла.
Бир заманда тюйюл эдиле алай…
Дерт тутмайма бу бурушлу жашауда,
Адам сынагъанны кёре эм къарай.

Сёзден къача, кёп айландым аламда, 
Аны жолу гюняхлыды бир чексиз. 
Тюзлюк болсун деп жазгъан къаламымда, 
Болмасын деп бу мен айтхан керексиз. 

Къадар мени сынайды да аяусуз, 
Таукел болуп, сындыртмайма кесими. 
Къаты болсам да, мадарым - къарыусуз, 
Къыйын болса да, тас этмем эсими. 

Кёкде жаннган ариу жулдузла - мени 
Таза ишлериме керти шагъатла. 
Ийнанмасам тазалыгъынга жерни,
Болур эдиле сёзлерим жалгъанла.