Я ў люстэрку тваіх вачэй
Бачу радасць і слёзы смутку.
Дні твае ў цемнаце начэй.
Твае ночы -- у дзённым скрутку.
Ты жывеш між дабром і злом,
Што агонь і ваду вартуюць.
Чуеш Бога і чуеш гром,
Калі свеціш ваду святую.
Твой настрой -- гэта ў моры шторм,
Ці ў пустыні пясчаны вецер.
Свет пачуццяў тваіх -- прастор
І вясновага саду квецень.
Колькі ж лёс завязаў вузлоў
На тваёй адзінокай долі?
Ён не здолеў зрабіць свой злом,
І не зробіць яго ніколі.
Бо ў душы тваёй ёсць той крык,
Што ратуе ад цёмных сілаў.
Ён мацнейшы, чым зубра рык --
Ён -- асілак.
А
© Copyright: Валерий Познякевич, 2022
Свидетельство о публикации №122120408168
Свидетельство о публикации №122120408168
Рецензии