На ростанях Любовi - 23 -

Горыч слоў - дыханню кайданы.
Умельства: шчыльна плюхнуцца на грудзі!
Бачны камень - цяжарам судзіць, -
Няма шчасця, - дзірваны маны.
       Цісне боль, кілзае душу. Душу!
       Пляцкар шпарчэй майструе путы.
       Палонны госць Вогненнай пакуты.
       Гарышча. Дол. Страха. А вяржу
Вы, сведкі, тамтэйшыя паленні...
Ускладніць і кідаць на душу
Любові мрою, - жар паварушу
Незваротны сэрца, - летуценні...
       Што д'яблы? посмех бізунамі?
       Але не сцібрыць с э н с о р ы к і; Любоў
       На ёй, Амуры паскораць кроў.
       Яна падкрэсліць першынство між намі!..
Нораў зноў час - неміласэрны.
Палеглых колькі... Не ад любві...
Падсудных - колькі - на чарзе любві.
Пашча азявілася, - прывід характэрны...
       Прыйшлі чутно. Аддзячылі. Натоўп?
       Адрагаталі цокі капытамі.
       За пачуццё з дзіцячымі вачамі,
       Вярэдзяць думкі: думку птушкай дзёўб...