Не кахай ты мяне, некаханая --
Мая воля належыць другой:
Той, што сэрцам Радзіме адданая,
Што жыве з яе болем, тугой.
Разам з Ёю да зорак мы лётаем.
Нас трымае на крылах Пегас.
Нашы сэрцы прасякнуты нотамі
І той песняй, што звязвае нас.
У вачах яе зорачкі ясныя --
Слова роднае з вуснаў расце.
Там каханне зямное, нязгаснае,
Нібы вера жывая ў Хрысце.
Яна Муза мая і каханая,
Што пасланая Богам з нябёс.
Яна вершам і сэрцам абраная.
Без яе абарвецца мой лёс.
18.11.2022. Заслаўе
Алене
© Copyright: Валерий Познякевич, 2022
Свидетельство о публикации №122111802812
Свидетельство о публикации №122111802812
Рецензии