Неузабаве усе гэта здарыцца
Нечакана нiбыта як сон
Як матыль ноччу у промень лiхтарыка
Трапiш ты да мяне у палон
Ззяе буйна мая параноя
У галаве нейкiя там падзеi
Ведай здеквацца нада мною
Было не лепшай тваей iдэяй
Твае здекi над гэтымi вершамi
Што пiсау у самотнай цiшы
Мне нiколi ня быць тваiм першым
Я апошнi твой, ужо назаужды
Хутка любая, усе гэта здарыцца
Знiкне боль, як пауночная цень
Як матыль, у палоне лiхтарыка
Пражывеш ты усяго толькi дзень
Неузабаве усе гэта здарыцца
© Copyright: Юрий Мережников, 2022
Свидетельство о публикации №122111500572
Свидетельство о публикации №122111500572
Рецензии