Подобное было недавно,
а может и очень давно:
текло небо хмурое плавно,
как в долгом и грустном кино.
Дождём гладил серые стены
болезненный ветер-старик,
и город, вскрыв лужами вены,
сочился водой и поник.
Поник красотой горделивой,
которой под солнцем блистал.
И, тучи царапая шпилем,
шумел ярко-жёлтый вокзал.
***
Восеньскі эцюд. Падобнае было нядаўна...
Падобнае было нядаўна,
а можа і вельмі даўно:
цякло неба хмурнае плаўна,
як у доўгім і сумным кіно.
Дажджом гладзіў шэрыя сцены
хваравіты вецер-стары,
і горад, ускрыў лужамі вены,
вадой працякаў з гары.
Унурыўся прыгажосцю ганарлівай,
якой пад сонцам блішчэў.
І, хмары драпаючы шпілем,
вакзал ярка-жоўты шумеў.
Перевёл Максим Троянович
Виктар Левашов. Осенний этюд. Рус. Бел
© Copyright: Максим Троянович, 2022
Свидетельство о публикации №122111307238
Свидетельство о публикации №122111307238
Рецензии
