Ляціць па водле злога плёну
уздоўж апусцелага бульвара
барвяны ліст старога клёну
быццам прэм'ера лістапада
Сядлая вецер час ад часу
уверх ўзнімаецца па троху
і ападае
ападае
у след паветранага току
І тым хто позiрк
у неба нiжа
магчыма мроіцца з парога
рука загадкавага бога
што лёс нам свой
на восень піша
лiст ляцiць
© Copyright: Дмитрий Панков 3, 2022
Свидетельство о публикации №122111201077
Свидетельство о публикации №122111201077
Рецензии