Год за годам бел
і ў апошне курлыкнуў жораў.
А на сэрцы застаўся смутак
і чакання шэрага зморагу.
Ды павернецца птах,хоць не скора,
і абновіць былыя заселення,
ну а далей усё паўторыцца
у бясконцай жыцця каруселі.
***
Зіма на ганку зноў.
У вырай знікла лета.
Пяшчотны смутак восені прайшоў.
Ідуць зімовыя пакуты і марозы,завеі...
ды хвацкія забаўкі на заснежаных разлогах,
ды мары аб вясновым зялёным карагодзе.
Свидетельство о публикации №122110903520