Владимиру Гавриловичу

Г  де вёсачка Вятчын жыла трудами
А  жніўню дзень застаўся дагараць,
В  краю палескiх рос на радасць маме
Р  одился хлопчык… Божья благодать
I  Сімвал Веры дадзены Кірылам
Л  яглi мальцу на светлае чало,
О  н знать не знал! Судьба определила
В  сегда яму захоўваць дабро!
И  з той калыскі праваслаўных смыслов,
Ч  то мудрасцю к познанию влекли,

В  спорхнуло слова, нарадзiлiсь мысли,
Л  яцелi годы…  хлопчыка вялі
А  д ветрыка з Князь-возера да бури,
Д  а гучных дасягненняў i побед,
I  цяжкi шлях в большой літаратуре,
М  асціў ён доўга… долгих сорок лет.
И  тог адзін - тварыць, служыць народу,
Р  одной, цудоўнай, шчодрай стороне,

Н  ести свой крыж, скрозь зайздрасць і нягоды,
I  стаць мацней, як минимум - вдвойне!
К  аким бы ні быў наш язык i мова,
О  течество заўжды у нас адно,
Л  юбовь к нему – надзейная аснова,
А  братьями нам быць предречено!
Е  динство веры і бацькоўскай праўды
В  ручил цябе Палескі Залатавуст,
И  ты творишь, считая самым главным:
Ч  тобы жыла в любви Святая Русь!
               
                Леанiд Север 
                30.08.2022


Рецензии