Чытач шано ны, незнаёмы...
Прабач няёмкія радкі,
Што знітавалісь з родным словам
Ад сэрца шчырага й душы.
Фільтруе словы векавечнасьць,
Ды ёй ніколі не спыніць
Вабу музыкам і паэтам,
І прагу роднае зямлі,
Дзе лесу шэпаты-маўчанкі,
Птушыны гоман у бары,
Дзе вёсен шлюбныя ўбранкі,
Нашы юначыя сьляды.
Замры душа. Паўстань, як помнік,
Сьцягам верш лунай і рэй,
Ляці да роднае старонкі,
На заклік векапомных дней.
-18.10.22.
Свидетельство о публикации №122110701219