Мужык і душа
Гадаваў мужык душу
Доўга і старанна.
Разганяў ён думак шум,
Вусеняў падману.
Гадаваў мужык душу,
Паліваў вадзіцай,
Каб з галін яе крыжу
Ў бруд не паваліцца.
Гадаваў мужык душу,
Быццам і дарэмна:
Слабы цвет – і той пажух,
Не чакай насення.
Гадаваў мужык душу
Цяжка і ўпарта.
А што далей, не скажу:
Дачакацца варта.
***
Мужик и душа
Душу взращивал мужик,
Долгонько да рьяно.
Разгонял он мыслей крик,
Гусениц обмана.
Душу взращивал мужик,
Поливал водицей,
Чтобы с веток в грязь за миг
Смыслу не свалиться.
Душу взращивал мужик,
Будто бы без толку:
Слабый цвет — и тот поник,
Без плода прополки.
Душу взращивал мужик,
Стоило ли браться…
Дальше — на замок язык:
Надо дожидаться.
31.10.2022
Мужык и душа
© Copyright: Мария Руслановна Шебанец, 2022
Свидетельство о публикации №122103102755
Свидетельство о публикации №122103102755
Рецензии
