зноу наша першая ран ца

Зноў заранак  сустракаць
запаветам вечных святцаў
завіткi твае збiраць
прапускаць
скрозь статак пальцаў

і па сонечнай мяжы
першапромня залатога
прагным позiркам  ісці
твар твой лашчачы нястомна

i спакусы любата
раптам з'явіцца мiжвольна
з тваiх вуснау сны збiраць
пацалункамi павольна

каб не спудзіць цішыню
шчасця маладога
будзем уздыхамi маўчаць
душа ў душу
слова ў слова


Рецензии