Памiж зорак
Бо так шчыра жадаю да цябе прыгарнуцца.
У той халодны,няведамы, восеньскI золак
Сваiм сзрцам ,душой, да цябе дакрануцца.
На зямлl гэтай грэшнай
Я жыць так жадаю. I глядзець
У вачэй тваiх сiнь,
Я размову з табой пачынаю, толькi ты мяне не пакiнь..
А Мiж зорак з табой не пара сустракацца
Ды ляцець у далёкие тыя нябесы.
Дык чаму ж я павiнна, ад цябе адракацца.
Калi есць на зямлi яшчэ Богам пасланыя лёсы.
Свидетельство о публикации №122102607713